Kwantyfikacja UV w laboratorium
Rozjaśniacze optyczne i wybielacze
Idealna biała powierzchnia ma widmo odbicia bliskie 100% we wszystkich widzialnych zakresach długości fal. To nie zdarza się w naszym codziennym życiu. Szczególnie w zakresie długości fal od 400 nm do 550 nm (niebiesko-zielone), wiele materiałów codziennego użytku, takich jak papier, włókna tekstylne i tworzywa sztuczne, które w rzeczywistości powinny być białe, nadal pochłania znaczną ilość światła ze względu na ich naturalne składniki lub produkcję, pomimo silnego wybielania. Prowadzi to do mniej lub bardziej wyraźnego żółtego lub brązowego odcienia tych materiałów.
Ludzkie oko widzi zakres od 400 nm do 700 nm.
Z drugiej strony promienie ultrafioletowe są niewidoczne i mieszczą się w zakresie od 100 nm do 400 nm.
Aby temu przeciwdziałać, często stosuje się rozjaśniacze optyczne lub tak zwane wybielacze. Te substancje chemiczne są stosowane w celu nadania białym produktom, takim jak detergenty, pasta do zębów, tekstylia lub papier, bielszego wyglądu poprzez zwiększenie odbicia w zakresie od 400 do 550 nm dzięki ich fluorescencji. Efekt ten jest również stosowany w przypadku kolorów sygnału, aby kolory świeciły jaśniej.
Co dzieje się podczas fluorescencji?
Substancja fluorescencyjna ma tę właściwość, że absorbuje światło z niewidzialnego zakresu ultrafioletowego światła słonecznego lub z lamp fluorescencyjnych, pochłania część energii i ponownie emituje większą część jako światło w zakresie widzialnym. Emisja zwykle odbywa się w niebieskim lub zielonym zakresie światła widzialnego. Oznacza to, że w tym obszarze mierzone jest odbicie przekraczające 100%, ponieważ przekształcony składnik jest dodawany do odbicia światła padającego. Obejmuje to w szczególności żółte odcienie lub „szarą mgiełkę” obiektu. Długość fali emitowanego światła w efekcie fluorescencji wynosi zwykle od 400 do 550 nm, tj. w niebieskim i zielonym zakresie widma widzialnego. Istnieją jednak również substancje, które fluoryzują w zakresie czerwonym.
W przypadku pomiaru koloru na próbkach fluorescencyjnych, światło wzbudzające musi zatem zawierać składniki UV. Jeśli chcesz określić składową fluorescencji, potrzebujesz dwóch pomiarów: jednego pomiaru ze składową UV i jednego bez składowej UV lampy błyskowej.
HunterLab Agera (patrz wyżej) może włączyć lub wyłączyć komponent UV źródła światła i skalibrować go. Jeśli zmierzone wartości współczynnika odbicia przekraczają 100% przy włączonym zakresie UV, próbka jest wyraźnie fluorescencyjna. Jeśli wynik ten zostanie porównany z pomiarem bez składowej UV źródła światła, można określić składową fluorescencji.
Przykład praktyczny: Metoda pomiaru – Pomiar białego kleju za pomocą HunterLab Agera
Przeczytaj w naszym aktualnym magazynie HunterLab NEWS, jak trzy różne próbki płynnego kleju zostały przeanalizowane pod kątem zawartości fluorescencji w teście laboratoryjnym. Magazyn zawiera również inne ekscytujące artykuły na temat pomiaru barwy cieczy i ciał stałych.
Wypełnij dwa pola poniżej, a my wyślemy Ci magazyn w formacie PDF!
